در سال 1964 «نیروی هوایی ایالات متحده» مناقصه ای را برای ساخت یک هواپیـمای ترابری نظامی غول پیکر مطرح کرد. هرچند شرکت لاکهید (C-5) به دلیل قیــمت ارزان برنده ی مناقصه شد، شرکت بوئینگ هم طرح 747 پیشنهادی خود را تدریجاً ادامه داد. سرپرستان بوئینگ معتقد شده بودند که با 15% نرخ رشد سالانه ی مسافر، خـــطوط هوایی در نیمه ی دهه ی 1970 به هواپیمایی نیاز دارند که بتواند تا 375 نفر مسـافر را در یک مسافت طولانی منتقل کند. به اعتقاد آنان، هواپیمای مناسب برای ایـــــن بازار باید حداقل 40 سال پیشتر از زمان خودش آماده شود.

برای 747 ابتدائاً موتوری از جنـرال الکـــــتریک مورد نظر بود، ولی نهایتاً موتـــــور  JT9Dساخت پرات اند ویتنی مناسبتر تشخیص داده شد. پرات اند ویتنی برای ایـــــــن موتور توربوفن، که حاصل شش سال تلاش مداوم بود، کارخانه ی جدیــــــــدی برپا کرد، چون بسیاری از ابزارها و روش ها باید به روز می شد. برای آزمایـــش موتور عظیم JT9D  با دهانه ی ورودی 2.5 متری، آن را بر روی یک فروند B-52 متعلق به نیروی هوایی نصـب کردند. هرچند نتایج آزمایشات رضایت بخش بود، اصلاحاتی هم بر روی موتوربوئیــــــنگ 747 انجام شد.
 
چون یکی از اهداف اولیه ی ساخت 747 حمل محموله های بزرگ (مثل کانتیــنر های عظیم دریایی) بود، بدنه ی هواپیما چنان طراحی شد که دو کانتینر با ســــــطح مقطع 8x8 فوت بتواند در کنار هم درون آن قرار گیرد. به این ترتیب، در طرح نهایی بیــــــش از آنکه آسایش مسافر مورد نظر باشد، امکانات حمل بار، نقش تعیــین کننده ای داشت. البته طرح مذکور می توانست صرفاً برای حمل مسافر، و یا حتی ترکیبی از مسـافر و بار، تدارک شود. طرح نهایی بدنه ی 747 شامل 3 عرشه بود: عرشه ی فوقــــــــــانی (شامل کابین خلبان)، عرشه ی میانی (برای مسافران)، و عرشه ی تحــــتانی (برای حمل بار). در مدل های صرفاً باربری، امکان بارگیری از درب لولایی دماغه هــــــم پیش بینی شد. در مدل های مسافر بری، سالن استراحت مرفهی در پشت کابین خـــلبان (عرشه ی فوقانی) طراحی شد که از پلکان مدوری به عرشه ی اصلی راه می یافـت. در مدل های مسافربری، در هر ردیف ده صندلی جای می گرفت که کابین درجــه یک، پیشاپیش آن قرار داشت.

در آوریل 1966 با انعقاد یک قرارداد نیم میلیارد دلاری بین پان امریکن و بوئیــــــنگ برای تحویل 25 فروند، بسیاری از مشکلات مادی طرح رفع شد، و زمین های جدیــدی برای احداث کارگاه های مورد نیاز خریداری شد، چنین هواپیماهای عظیمی (با حــجم قابل توجه 285 میلیون فوت مکعب) به کارگاه های عظیمی برای اجرای عملیات تولــید نیاز داشت.

پس از پایان مرحله طراحی، برای اطمینان از محاسبات انجام شده، حـــــــدود 14000 ساعت آزمایشات مختلف در تونل باد انجام شد، و ده میلیون نفر – ساعــــت برای ایـن آزمایشات صرف شد. پس از آغاز اولین عملیات ساخت در ژانویه ی 1967 ، امور مونتاژ در سپتامبر شروع شد. به دلیل حجم زیاد کار، بوئینگ از پیمانکاران دیگری هم بــــرای اجرای عملیات تولید استفاده کرد، و همزمان با فعالیت های مونتاژ، ساخت یک مــاک آپ را هم آغاز کرد. این ماک آپ، که فاقد موتور و صندلی و یک بــــــــــال بود، فقط طرح نهایی را مجسم، و ابزارهای مورد نیاز برای تولید را مشخض می کرد.

سرانجام، در نهم فوریه ی 1969 اولین پیش نمونه 747 در معیت یک فــــــروند F-86 به پرواز درآمد و اولین پرواز آزمایش را با موفقیت انجام داد. پس از سپری شـــدن آزمایش های پروازی همه ی پنج فروند پیش نـــــــمونه ی 747 ، «اداره ی هوانوردی فــــدرال» گواهینامه ی صلاحیت پروازی 747 را در 30 دسامبر همان سال صادر کرد. با این حال، هنوز هم مشکلاتی وجود داشت. مهمترین مشکل، تغییر شکل موتورها از شــــــــکل دایره ای به بیضوی (پس از قرار گرفتن تحت بار) بود. هرچند پرات اند ویتنی پوســته ی جدیدی را برای موتور ها طرح کرد، و برای همین کار مدتی وقت صرف شد، بوئینـگ باز هم توانست که سفارش های پان امریکن را مطابق برنامه تحویل دهد. مدیر جــدید پان امریکن، که خلبان متبحری هم بود، پروازی آزمایشی با یک فروند 747 انــــــــجام دادو مانورهای شدید شیرجه رفتن و وامانده شدن را آزمود. هرچند تمام بدنه ی هواپیــــما می لرزید و نوک بال ها به اندازه ی 12 فوت به بالا و پایین خم می شد، هیچ حــــادثه ای رخ نداد، و 747 را ایمن ترین هواپیمای تاریخ صنعت هواپیمایی معرفی کردند. حتی در حین آزمایش های استاتیکی 747 ، نوک بال ها تا قبل از شکسته شدن، به اندازه ی 26 فوت به بالا خم شد

در ژوئن 1969 پیش نمونه ی 747 برای شرکت در نمایشگاه هوایی در پــــــــــــــاریس، مسافت 5160 مایل را یکسره پیمود. ابعاد 747 چنان عظیم بود که آن را جمـــــــبوجت نامیدند. قابلیت های 747 مشتریان زیادی را جذب کرد و بوئینگ قرارداد های مــتعددی را برای فروش آن منعقد کرد. خط تولید 747 فعالتی دیرپا را آغاز کرد که وقوع بحــــران نفتی سال 1973 ، فقط ضعفی موقتی در آن بوجود آورد. فعالیت تولیدی 747 چــــنان بود که در 1994 یک هزارمین فروند آن از خط تولید خارج شد.

مدل های متعددی از 747 ساخته شد که به جز 747-SP با بدنه ی اندکی کوتاهــــتر ، همگی ابعاد ظاهری مشابهی دارند. خدمات ویژه ی 747 تاکنون شهرت زیادی برایـش داشته است. مثلاً با یک فروند 747 ویژه ، به نام «پست فرماندهی پرنـــــــــده» (E-4) رئیس جمهور می تواند در شرایط بحرانی حمله به ایالات متحده، کلیه ی پایـــگاه های نظامی آمریکا را در حین پرواز، رهبری کند. همچنین ، استفاده ی ناسا از 747 بـــرای حمل فظاپیماهای شاتل، محبوبیت زیادی برای جمبوجت داشته است. اگـــــرچه 747 اساساً هواپیمای ایمنی است ولی سوانحی را هم تجربه کرده که به دلیــــل ظرفیت زیادش، هر کدام به فاجعه ای بدل شده اند.

هواپیمای بوئینگ 747 بزرگترین هواپیمای مسافربری تا امروز می باشـــــــــد (اگر چـه هواپیمای ایرباسA380  اخیرا جایگزین وی گردیده.) هواپیمای 747 چـــــــهار موتـوره بـا ساختار 2 طبقه ای که دارد، تا 450 نفر مسافر را می تواند جابجا کـند. (طبقه بالا کــه کوچکتر هم هست برای مسافران بیزینس کلاس استفاده می شود.)

مدل 400-747 پروازهای بین قاره ای (13570 کیلومتر) طی می کند به طــــــــور مثال توانایی انجام پرواز بین لندن و سیدنی بدون توقف را داراست. (در حالی که هـــــــــیچ هواپیمایی اینچنین مسیرهای طولانی را در برنامه پروازی خود ندارد.) تا ماه جـــــولای 2003 تعداد 1372 هواپیما در مدلهای مختلف 747 ساخته و یا سفارش داده شــــــده است.

گوناگونی:

100-747
اولین نمونه این هواپیما، 100-747 می باشد که در تاریخ 2 سپتامبر 1969 از کــارخانه بوئینگ در واشینگتن خارج شد. این کارخانه بزرگترین کارخانه ای است که تا به حـــال ساخته شده است. هواپیمای 100-747 از سال 1970 کار خود را در خطوط هـــــوایی آغاز کرد. بعدها این هواپیما با هواپیمای مدل 100-747 دش بی (B) جایگزین شــد که کاملاً شبیه مدل قبلی بود فقط طراحی دماغه و شکل زیر این مدل متفاوت بــــود. نوع دیگر از سری 100 مدل SR می باشد که گنجایش 550 مسافر را داراســـــــــــت و در پروازهای داخلی ژاپن مورد استفاده قرار می گیرد.

هواپیمای 100-747 را میتوان از طبقه بالای آنها که فقط 3 پنجره دارد، شناسایی کرد، هر چند بعضی از شرکتهای هواپیمایی اخیراً مدل "SUD" را خریداری کرده انــــــــد که طبقه دوم را در مدل 300-747 نیز داراست. 
200-747

ظرفیت این مدل مانند 100-747 می باشد، ولی می تواند 30 درصد بیشتر پرواز کند و از طبقه بالای این مدل که 8 پنجره دارد قابل شناسایی است. این مدل اولـین 747 ای بود که برای حمل بار هوایی طراحی شده بود و در 3 مدل باری مختلف تولــــــید شده بود. مدل 747-200 دش اف (F) که فقط برای حمل بار است، مدل 747-200 دش سی (C) که مدل متغیری است که می تواند برای حمل بار یا مسافر مورد استفاده قــــــرار گیرد و مدل 747-200 دش ام (M) که مدل ترکیبی است و توانایی حمل بار و مســـافر در یک زمان را داراست. 

747-اس پی

مدل 747-SP اولین بار در سال 1976 تحویل شد و در این مدل ظرفیت هواپیما قربانی سرعت و مسافت پروازی شده بود، یعنی ظرفیت ۳۱۶ مسافر را داشت در حالی کـه مسافت 10200 مایل را با سرعت 610 مایل در ساعت طی می کرد، بعضی خـــطوط هوایی این مدل را 747 دش SHORT می نامند چرا که ظاهری کوچک دارد. هواپیمای 747-SP دور پروازترین مدل بود تا اینکه ایرباس A340 ساخته شد و به ایرلاین هــــــای آمریکایی Pan Am و Gantas راه یافت چرا که توانایی پرواز دور برای مســــیرهای این ایرلاین ها مناسب بود. (ایرلاین های آمریکا بعدها 747-SP را برای پرواز به توکـــــــــیو استفاده کردند). 

300-747

اولین مدل بوئینــــــگ 747 که طبقه فوقانی با گنجایش بیشتری را ارائه کرد 747-300 است. در ضمن این مدل نسبت به 747-200 دور پرواز تر است. مدلهای 747-300 دش ام (M) و 747-300 دش اس آر (SR) نیز ساخته شدند.

دولتهای دیگر نیز از 747 برای پروازهای VIP استفاده کرده اند که بحرین، ایران، ژاپـن ، عمان، قطر، عربستان سعودی، تایوان و امارات متحده عربی را می تــــــــــــــــوان نام برد. 

پیشرانه

در مدل 100-747 چهار موتور توربو Pratt and Whitney JT9D-7A یا چـهار موتور توربــــو فن Rolls-Royce RB 211-254B2 یا چهار موتور توربو فـن General Electric CF6-45A2.

در مدل 300/200-747 چهار موتور توربوفن Pratt & Whitney JT9D-7R4G2 یا چــــــهار موتور توربوفن RB211-524D4 یا چهار موتور تــــــــــوربوفن General Electric CF6-50E2

در مدل 400-747 چهار موتور توربوفن Pratt & Whitney PW4062 یا چهار موتـــــور توربو فن RB211-524H یا چــــــــــــــــــــــهار موتور توربوفن General Electric CF6-80C2B5F

جزئیات:

مدل 400-747 ، 6 میلیون قطعه دارد که در 33 کشور مختلف ساخته می شوند.

فقط یک موتور مدل 747 نیرویی بیشتر از 4 موتور مدل 707 تولید می کند.

در مدل 747 بیش از 700 پوند اورانیوم درون ساختار موتور وجود دارد، هدف از بکاربردن این اورانیوم سنگین کردن بال برای جلوگیری از تکان و لرزش بال است